Episode 1.

Tytuł: Kopytkowa kraina i sernikomania.

- Spotkamy się w sądzie! – huknął Baekhyun zrywając swoje podobizny twarzowe podoklejane do narysowanych bekonowych kawałków na plakatach.

- Baek – rzucił Chanyeol, na co Baekhyun spojrzał na niego wyczekująco. – Do twarzy Ci w bekonie.

Rudzielec wybuchnął śmiechem, na co Baek zaczął tupać nogami.

- Zaraz w tą swoją podobiznę laczem dostaniesz jak nie przestaniesz! – piszczał poszkodowany tupiąc nogami.

- Nie czujesz… jak… rymujesz… - wydukał Channie między jednym histerycznym napadem śmiechu, a drugim. I właśnie w tym momencie dostał w sam środek twarzy z różowego kapcia Luhana, który po ostatniej zabawie w chowanego zaginął w akcji u nich w pokoju. Lacz odbił się od twarzy rapera z głośnym plaśnięciem i spadł na panele pozostawiając na twarzy rudzielca oryginalny czerwony ślad.

Chanyeol oniemiał z wrażenia. Zamrugał kilka razy i poczerwieniał ze złości. Zacisnął ręce w pięści, obrócił się na pięcie i chciał wyjść, ale źle odmierzył odległość i zarypał w drzwi. Rozłożył się jak długie sanki na śniegu z głośnym plaśnięciem, głośniejszym od tego wykonanego laczem.

- Kto tu kurwa postawił tą ścianę!? – wrzasnął masując obolałe czoło.

- Budowlańcy? – wyrechotał Baekhyun, który ze śmiechu poległ i turlał się po łóżku.

- Ja tym baranom dam kurwa ścianę. Ściany im się kurwa zachciało w miejscu moich kurwa drzwi!

*

W tym samym czasie… W bajkowym świecie jednorożców i jelonka Bambie…

- Gdzie idziemy? – spytał dreptając zgrabnie wyrzeźbionymi kopytkami jelonek stukając nimi w rytm kopytkowania jednorożcowych brokatowych kopytek. Zharmonizowali się twórczo i przemierzali właśnie polanę radości razem z pandą Tao i smoczkiem Krisem.

- Teraz idziemy zobaczyć taniec kurwa pingwinów. – mruknął znudzony wszystkim Kai, który był niesiony w akwarium przez pandę Tao…

- Złota rybka się odezwała… - smoczek Kris wywrócił oczami.

- Cichaj, nie znasz się – wtrącił się Bambie. – Widział ktoś mojego chomiczka?

- Że kogo? – mruknął Xiumin.

- Że Hunnie, baranie. – Luhan przewrócił oczami i szedł dalej.

- Ja nie baran, ja owieczka. – Ace prawie wylał z oczu cały Adriatyk, który wyglądał jak wody roztopowe po lądolodach, a w którym o mało nie utonął Suho, który panicznie bał się Mogro.

- A bo to Ci różnica.

- Stul… co ty tam masz… pysk… mordę, kÓń Cię wie…

- Jelonkiem jestem!! – wrzasnął oburzony Bambie tupiąc wszystkimi czterema kopytkami.

- Ty tam młody nie dyskutuj, tylko patataj dalej, bo Ci łatki z grzbietu pospadają. – nakazał smoczek Kris i dmuchnął rybce Kaiowi w oko.

- Też mam Ci dmuchnąć?! Hm? HM??!! – rybka stanął na ogonie i zaczął wymachiwać płetwami tak, jakby szykował się do boksu. Krisowy smoczek wywrócił oczami i dmuchnął Kaiowi ponownie w oczo.

- Ostrożnie! – jęknął rybka przewracając się i łapiąc za oczo na sprężynce. - bo mu wyleci!

*

- Jak ja Cię zaraz zlaczkuję…  - zaczął Chanyeol podnosząc się z dywanu. – To będziesz widział.

- No, gwiazdki nad głową – Baekhyun nie mógł opanować śmiechu. Nagle usłyszał jakiś szelest. Podniósł głowę i zobaczył biegnącego w jego stronę Chanyeola. Pisnął wysokim ‘C’ i zaczął uciekać dookoła łóżka przed Channiem, machając przy tym zręcznie rączkami i piszcząc jak Sehun przy karaluchach. Chanyeol znudzony tą jakże monotonną trasą ograniczającą się tylko do okolic łóżka usiadł na środku łóżka Baekhyuna.

- Goń się. – rzucił do wciąż biegającego w kółko Baekhyuna. Chłopak przystanął.

- A ŁAJ ja sam?! – jęknął zrozpaczony Baek.

- A bo mi się nie chce.

- A co Ty na moje leżątko wlatasz?! – wrzasnął i wziął rapera w obroty. W mgnieniu oka, zawiniętego w rulonik z kołdry przerzucił go na jego własne łóżko.

- Nie ma czegoś takiego jak… LEŻĄTKO! – krzyknął Channie. – Pekhjona! Ty się leczyć idź! A nie…

- Chanyeol ?

- Czego?! – spojrzał w stronę drzwi, w których zobaczył D.O.

- Ładne masz kręgi. – słysząc te słowa Baekhyun otworzył szeroko oczy niczym ocza Kyungsoo i parsknął śmiechem.

- Ładne kręgi! – śmiał się dalej. – Dobre sobie! D.O ! PJONA!

- Ładne kurwa co ?

- Ee… No wiesz… Takie jak ma robak… Dżdżownica też ma kręgi…Chanyeol ma kręgi.. Dżdżownice mają kręgi… Chanyeol ma kręgi… - Ale wiesz… - Baekhyun próbował być delikatny. – Ty po prostu masz ładniejsze. Masz naturę robaczyka we krwi.

- Dobra!!! Dotarło! – wrzeszczał zirytowany raper, który próbował się uwolnić z sideł różowej kołdry Baekhyuna w białe króliczki.

- Ja Ci dam naturę kurwa robaczyka!

- Channie, nie nerwuj się, bo Ci żyłka pęknie. – zatroszczył się Kyungsoo.

- Co ? – Chanyeol spojrzał na niego spode grzywki. – Jaka żyłka?

- No taka wiesz… taka nerwowa. INTERNETY! – wrzasnął nagle Kyungsoo klaskając w dłonie. – Sprawdź. Tam. Będzie odpowiedź. Internety. Wiedzą wszystko. – oznajmił i wyszedł. Chanyeol przyglądając się prostokątowi, który był drzwiami, za którymi zniknął D.O mrugał energicznie próbując przyswoić pakiet informacji, które Kyungsoo próbował mu przekazać. Potrząsnął głową.

- Nie ważne. – mruknął do siebie. – TY!! – wrzasnął na Baekhyuna!

*

Wracając na moment do polany radości przepełnionej radosnymi zwierzątkami przemierzającymi radosne zakamarki radosnej polany…

- Rzygam radością. Za chwile uszami mi będzie wylatywać… - Tao szczerzył się do świnki morskiej Xiumina.

- Ty! Patrz! – wrzasnął Bambie trykając porożem jednorożca. – Tęęęęęęęęęęęczaaaaaaaaaaaaaaaaa *3*

- Ty! Pacz! – powtórzył Kris. Luhan automatycznie spojrzał w jego stronę. Po czym dostał nenufarem w oczo.

- Auuł! – jęknął i dotknął jednym z czterech patatajków ocza.

- Mówiłem, pacz.

- A niech Cię dundel świśnie, baboku! – jęknął Bambie roniąc łzy.

- Nudle! Gdzie są nudle?! – nagle na ich trasie znalazł się dziwny…

- Ale że co to jest? – spytał Lay stając dęba przed dziwnym czymś.

- A to Denzin Maszin chyba. – mruknął Kris.

- Eeeeeeeeejjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj ! – wrzasnął obrażony rybka Kai.

- Cichaj rekinie. – mruknął smoczek Kris.

- Jak ja Ci dam cichaj kurna rekinie, to Ci tą Twoją ekierkową szczękę w kątomierz zamienię.

- Zgadzam się na wszystko, byle nie cyrkiel.

- A linijka może być?

- No ujdzie…

*

- Trochę dupnie Ci w tych stringach. – zachichotał.

-  Do dupy to Ty jesteś. – mruknął Baek. – Chanyeol?

- Hm?

- Dupny jesteś.

- No wjeeem. – raper przegarnął dumnie włosy.

- Co za cieć.

- Tak, też chcę Cię zjeść!

- Aaaa! Chanyeol! Łapy precz!

- Ale ja będę Cię jeść. ;_;

- Oj chyba nie.

- Oj chyba tak.

- Oj chyba nie.

- Oj chyba tak.

- Kisiel.

- CO?!

- Przestań.

- Przestań.

- Możecie się przymknąć?! – usłyszeli za plecami głos poddenerwowanego Kyungsoo. Wychylili się zza futryny, by spojrzeć na siedzącego w kuchni przyjaciela. – Próbuję się właśnie skupić…

Baekhyun otworzył szeroko oczy i zamrugał kilka razy. D.O z wystawionym w skupieniu językiem przymierzał się do tego, aby z gracją i stylem wydobyć zawartość wiaderka z serem na sernik, który planował przyrządzić tego poranka. Miał już przygotowane ciasto, nad którym skrupulatnie liczył niemalże każde ziarnko mąki i odliczył rodzynki tak, aby dla wszystkich starczyło prócz Kai’a, który i tak zawsze je wybierał.

Chanyeol i Baekhyun posłali sobie znaczące spojrzenia i ulotnili się do ogrodu, gdzie zastali śpiącego Sehuna, który zwisał z poręczy na werandzie. Postanowili obudzić go w delikatny sposób, bo by jeszcze spadł… Baekhyun podszedł do niego na paluszkach i przysunął twarz do jego ucha.

- SEHUUUNAAAAH! – wrzasnął Baekhyun prosto do ucha maknae.

- Aaaaaa! Zostaw królika! – wrzasnął i machając niezdarnie łapkami wpadł prosto w krzaki. Chanyeol zdzielił Baekhyuna w ramię.

- A mówiłem, delikatnie?! – wywrócił oczami i spojrzał w dół, na młodszego. – Żyjesz? Coś Ty myślał, że Kris Ci moc pożyczył? – Chanyeol zaśmiał się. – Naiwny Ty… Przecież jest zbyt zachłanny, żeby sprezentować Ci taki prezent.

- Jakiego królika? – spytał Baekhyun przekrzywiając śmiesznie głowę w bok. Chanyeol uniósł brwi ku górze patrząc na towarzysza jak na ciecia.

- Króli… - zaczął rudzielec, ale maknae mu przerwał.

- Hyung! Ale miałem sen! – wrzasnął i w mgnieniu oka pojawił się między nimi. Odskoczyli od niego na bezpieczną odległość zaskoczeni tym, jak szybko pojawił się w miejscu, w którym stał.

- Co? Jaki sen? Co? – powtórzył zaspany Kai, który leżał schowany pod drzewem i całkowicie nie czaił bazy.

- Cichaj mi tam. – rzucił Sehun. – Chociaż w sumie… - spojrzał z pożałowaniem na Jongina. – W moim śnie byłeś rybą. Złotą rybką.

- ŻE CZYM!? – Kai w mgnieniu oka znalazł się przy Sehunie i wytrzeszczał na niego oczy niczym Kyungsoo na internety.

- No… że rybą...

- RYBA. - powtórzył Chanyeol. - RYYYYBAAAA. Taka ze skrzelami. SKRZELA. PŁETWY. PŁYWA. WODA. Mówi Ci to coś?

- Baranie! - warknął Kai. - Przecież wiem jak ryba wygląda! - oburzył się i obrażony poszedł do środka.

*

- Idealnie… - wyszeptał Kyungsoo odstawiając na szafkę duży talerz z sernikiem, nad którym pracował przez minione trzy godziny. Kto normalny robi sernik przez trzy godziny? … Odstawił go i poszedł do siebie w podskokach niczym czerwony kapturek po łączce pełnej kwiatków.